De eerste studenten van ons nieuw naaiatelier

Ik wil jullie voorstellen aan onze studenten van het “Sewing Project” takeo, gestart half januari 2013.

Onze organisatie moet/gaat een andere route kiezen en wil meer zelfvoorzienend gaan werken (denk aan alle slechte berichten over subsidies aan ontwikkelingslanden, crisis in eigen land) zodat we toch onze mensen te kunnen blijven helpen. Per slot van rekening Daarom hebben we gekozen om iets aan het probleem te doen van de enorme toename aan jongeren in het land die geen zicht op banen hebben, dmv het opstarten van een driejarig sewingschool project. In deze 3 jaar willen we s’ochtends les geven en ’s middags heeft men de gelegenheid om voor de buren, vrienden of familie, kleding te maken en hierdoor een job voor zichzelf te creëren. Bovendien worden er tassen gemaakt die hier in Nederland verkocht gaan worden. Wie helpt ons hiermee om wegen te vinden.

We zouden dit project niet op hebben kunnen starten als we geen financiële hulp van deze mensen hadden gekregen: Jaap Schreiber en vrienden, vrijwilligers rondom het winkeltje in Eindhoven, Teo Timmers en vrienden, Thom Schuyt, Maaike Hiemstra, Wim Bienen. Nadat Jan met zijn staf een selectie heeft gemaakt van studenten die hiervoor in aanmerking komen, zijn we met 8 studenten gestart. Een meisje uit het dorp Muen Prochan wordt de lerares, ze maakt van haar huis uit kleding voor buurtbewoners en doet dit netjes.

Laat ik jullie voorstellen aan de studenten:

Hok Srey Leak, is een meisje van 17 jaar met een enorm gezwel in haar gezicht. Hiervoor zijn we al jaren bezig om een doktersteam gemotiveerd te krijgen om haar te helpen. Ze komt uit een gezin met 6 kinderen waarvan ze de oudste is. Allen zijn analfabeet. Vader is 9 maanden geleden naar Phnom penh gegaan om werk te zoeken maar heeft al die tijd niets meer van zich laten horen. Moeder staat er nu alleen voor en wil graag dat Srey Leak de opleiding in ons klasje zal volgen. Maar de druk van geen geld blijkt te hoog en al na 2 weken stopt Srey Leak om in de confectie fabrieken in ieder geval een beetje geld te verdienen. Ze mag werken als toilet juffrouw, met haar gezicht wordt ze niet geaccepteerd en verdient hiermee een beetje geld voor haar en haar familie, voor 6 ½ dag werken in de week.)

[divider]

Tsjok Peuw, is een jongen van ongeveer 16 jaar, gaat naar school grade 9. Hij is wees en leeft bij zijn erg oude grootvader en grootmoeder.

Het is een hele nette serieuze jongen die een half uur voor tijd aanwezig is. Hij heeft blijkbaar 1 zus maar heeft haar nooit gezien. Vader stierf 13 jaar geleden ongeveer en moeder is met zijn zusje weggelopen, de verhalen gaan dat dit meisje verkocht is. Moeder is daarna ook gestorven.

Hij helpt zijn grootouders op het rijstland werken en gras zoeken voor de koe.

[divider]

Socklaay, is een vrouw van ongeveer 30 jaar, getrouwd, heeft 2 kinderen. Ze heeft een tijd in de confectie fabrieken gewerkt in Phnom Penh, 6 en een halve dag in de week, niet zeker of je een salaris krijgt en onder barre omstandigheden. In 2 maanden tijd 6 kilo afgevallen, ze heeft een chronische leverziekte waar ze flink last van kan hebben. Ze is enorm creatief en heeft samen met Jeanette, een vrijwilliger prachtige exclusieve naaistiksels op tassen gemaakt! Ze is erg gemotiveerd, volgt op dit moment ook Engelse les en is vaak ’s middags na de naailes in de ochtend ook weer in de naaiklas te vinden.

[divider]

Tsjoeen Kpong, meisje van ongeveer 15 jaar oud, gaat onregelmatig naar school.

Ze heeft 3 zusjes en komt uit een heel arm gezin, geen land geen koe, uit het dorpje muen Prochan. Deze meisjes hebben totaal niets van huis uit meegekregen, zijn onopgevoed en hebben geen structuur in hun leven. Dit meisje wil graag ondeugd uithalen en is nog heel jong in haar manier van doen. Toen ze voor het eerst kwam viel ze in de klas in slaap, bij navragen kan ze niet ontbijten voor ze komt, geen geld voor ontbijt!!

[divider]

Rhie, een jongen van 20 jaar, komt uit een gezin met 8 kinderen, is heel gemotiveerd en is elke dag keurig op tijd.

Hij heeft een tijd op de confectie fabrieken gewerkt in Phnom Penh maar kreeg na drie maanden van zes en een halve dag in de week werken, niets uitbetaald.

.

[divider]

Soy Sokol, is een alleenstaande moeder van 32 jaar met een dochter van 6 jaar. Ze leven ver beneden het bestaans minimum. Deze moeder hoort bij onze social care gezinnen die we maandelijks ondersteunen met rijst en vis. Ik heb ze dit jaar mee naar het ziekenhuis genomen en een scan van haar hoofd laten maken. Er is geconstateerd dat ze ook een gezwel in haar hoofd heeft wat tegen een deel van de hersens aandrukt en daardoor heeft ze attacks en valt dan zomaar tegen de grond. Ze krijgt nu medicijne en het gaat een stuk beter met haar.

[divider]

Maen nea sa, is een meisje van 15 jaar, ze heeft 2 jongere broers en een zusje. Een van haar broers is doofstom. Ze zijn allen wees en leven bij grootmoeder. Samen met haar grootmoeder verkopen ze zelf gevangen vis op de markt, dit is werkelijk leven beneden alle armoede grenzen die er zijn…. Vader en moeder zijn gestorven, in Cambodia weet eigenlijk niemand waar deze mensen dan aan gestorven zijn. (het aantal mensen die HIV hebben is het hoogst in dit land van heel zuid oost Azie) Ze is een heel serieus meisje maar gaat misschien afhaken omdat ze geld moet verdienen voor dit gezin, ze is de oudste.

[divider]

El srey neeng, is een meisje van ongeveer 15 jaar. Ze heeft 5 zussen en broers en het gezin heeft werkelijk niets, geen land geen koe, vader werkt op het rijstland van andere. Ze is een heel rustig meisje die alles goed in zich opneemt.

Nu we twee maanden verder zijn met ons naaischooltje zijn we zeker niet ontevreden. We hebben enorme steun gehad aan Jeanette en Miriam, die de basis van de naailes in een getekende map hebben vastgelegd en goede opbouwende kritiek hebben gegeven! Onze studenten krijgen in de ochtend eerst een ontbijt omdat we merkten dat de concentratie slecht was en er nu beter gewerkt wordt. Op het einde van de naailes krijgt iedereen een dollar zodat er ter compensatie voor de families, (er kan geen gras worden gezocht voor de koe of gewerkt worden op de rijstvelden) toch een klein beetje geld binnenkomt. De studenten krijgen les van 7.30u tot 10.30u, het lesgeven zal ongeveer een 6 tot 8 maanden duren.

Ik wil jullie voorstellen aan onze studenten van het “Sewing Project” takeo, gestart half januari 2013.

Onze organisatie moet/gaat een andere route kiezen en wil meer zelfvoorzienend gaan werken (denk aan alle slechte berichten over subsidies aan ontwikkelingslanden, crisis in eigen land) zodat we toch onze mensen te kunnen blijven helpen. Per slot van rekening Daarom hebben we gekozen om iets aan het probleem te doen van de enorme toename aan jongeren in het land die geen zicht op banen hebben, dmv het opstarten van een driejarig sewingschool project. In deze 3 jaar willen we s’ochtends les geven en ’s middags heeft men de gelegenheid om voor de buren, vrienden of familie, kleding te maken en hierdoor een job voor zichzelf te creëren. Bovendien worden er tassen gemaakt die hier in Nederland verkocht gaan worden. Wie helpt ons hiermee om wegen te vinden.

We zouden dit project niet op hebben kunnen starten als we geen financiële hulp van deze mensen hadden gekregen: Jaap Schreiber en vrienden, vrijwilligers rondom het winkeltje in Eindhoven, Teo Timmers en vrienden, Thom Schuyt, Maaike Hiemstra, Wim Bienen. Nadat Jan met zijn staf een selectie heeft gemaakt van studenten die hiervoor in aanmerking komen, zijn we met 8 studenten gestart. Een meisje uit het dorp Muen Prochan wordt de lerares, ze maakt van haar huis uit kleding voor buurtbewoners en doet dit netjes.

Laat ik jullie voorstellen aan de studenten:

Hok Srey Leak, is een meisje van 17 jaar met een enorm gezwel in haar gezicht. Hiervoor zijn we al jaren bezig om een doktersteam gemotiveerd te krijgen om haar te helpen. Ze komt uit een gezin met 6 kinderen waarvan ze de oudste is. Allen zijn analfabeet. Vader is 9 maanden geleden naar Phnom penh gegaan om werk te zoeken maar heeft al die tijd niets meer van zich laten horen. Moeder staat er nu alleen voor en wil graag dat Srey Leak de opleiding in ons klasje zal volgen. Maar de druk van geen geld blijkt te hoog en al na 2 weken stopt Srey Leak om in de confectie fabrieken in ieder geval een beetje geld te verdienen. Ze mag werken als toilet juffrouw, met haar gezicht wordt ze niet geaccepteerd en verdient hiermee een beetje geld voor haar en haar familie, voor 6 ½ dag werken in de week.)

[divider]

Tsjok Peuw, is een jongen van ongeveer 16 jaar, gaat naar school grade 9. Hij is wees en leeft bij zijn erg oude grootvader en grootmoeder.

Het is een hele nette serieuze jongen die een half uur voor tijd aanwezig is. Hij heeft blijkbaar 1 zus maar heeft haar nooit gezien. Vader stierf 13 jaar geleden ongeveer en moeder is met zijn zusje weggelopen, de verhalen gaan dat dit meisje verkocht is. Moeder is daarna ook gestorven.

Hij helpt zijn grootouders op het rijstland werken en gras zoeken voor de koe.

[divider]

Socklaay, is een vrouw van ongeveer 30 jaar, getrouwd, heeft 2 kinderen. Ze heeft een tijd in de confectie fabrieken gewerkt in Phnom Penh, 6 en een halve dag in de week, niet zeker of je een salaris krijgt en onder barre omstandigheden. In 2 maanden tijd 6 kilo afgevallen, ze heeft een chronische leverziekte waar ze flink last van kan hebben. Ze is enorm creatief en heeft samen met Jeanette, een vrijwilliger prachtige exclusieve naaistiksels op tassen gemaakt! Ze is erg gemotiveerd, volgt op dit moment ook Engelse les en is vaak ’s middags na de naailes in de ochtend ook weer in de naaiklas te vinden.

[divider]

Tsjoeen Kpong, meisje van ongeveer 15 jaar oud, gaat onregelmatig naar school.

Ze heeft 3 zusjes en komt uit een heel arm gezin, geen land geen koe, uit het dorpje muen Prochan. Deze meisjes hebben totaal niets van huis uit meegekregen, zijn onopgevoed en hebben geen structuur in hun leven. Dit meisje wil graag ondeugd uithalen en is nog heel jong in haar manier van doen. Toen ze voor het eerst kwam viel ze in de klas in slaap, bij navragen kan ze niet ontbijten voor ze komt, geen geld voor ontbijt!!

[divider]

Rhie, een jongen van 20 jaar, komt uit een gezin met 8 kinderen, is heel gemotiveerd en is elke dag keurig op tijd.

Hij heeft een tijd op de confectie fabrieken gewerkt in Phnom Penh maar kreeg na drie maanden van zes en een halve dag in de week werken, niets uitbetaald.

.

[divider]

Soy Sokol, is een alleenstaande moeder van 32 jaar met een dochter van 6 jaar. Ze leven ver beneden het bestaans minimum. Deze moeder hoort bij onze social care gezinnen die we maandelijks ondersteunen met rijst en vis. Ik heb ze dit jaar mee naar het ziekenhuis genomen en een scan van haar hoofd laten maken. Er is geconstateerd dat ze ook een gezwel in haar hoofd heeft wat tegen een deel van de hersens aandrukt en daardoor heeft ze attacks en valt dan zomaar tegen de grond. Ze krijgt nu medicijne en het gaat een stuk beter met haar.

[divider]

Maen nea sa, is een meisje van 15 jaar, ze heeft 2 jongere broers en een zusje. Een van haar broers is doofstom. Ze zijn allen wees en leven bij grootmoeder. Samen met haar grootmoeder verkopen ze zelf gevangen vis op de markt, dit is werkelijk leven beneden alle armoede grenzen die er zijn…. Vader en moeder zijn gestorven, in Cambodia weet eigenlijk niemand waar deze mensen dan aan gestorven zijn. (het aantal mensen die HIV hebben is het hoogst in dit land van heel zuid oost Azie) Ze is een heel serieus meisje maar gaat misschien afhaken omdat ze geld moet verdienen voor dit gezin, ze is de oudste.

[divider]

El srey neeng, is een meisje van ongeveer 15 jaar. Ze heeft 5 zussen en broers en het gezin heeft werkelijk niets, geen land geen koe, vader werkt op het rijstland van andere. Ze is een heel rustig meisje die alles goed in zich opneemt.

Nu we twee maanden verder zijn met ons naaischooltje zijn we zeker niet ontevreden. We hebben enorme steun gehad aan Jeanette en Miriam, die de basis van de naailes in een getekende map hebben vastgelegd en goede opbouwende kritiek hebben gegeven! Onze studenten krijgen in de ochtend eerst een ontbijt omdat we merkten dat de concentratie slecht was en er nu beter gewerkt wordt. Op het einde van de naailes krijgt iedereen een dollar zodat er ter compensatie voor de families, (er kan geen gras worden gezocht voor de koe of gewerkt worden op de rijstvelden) toch een klein beetje geld binnenkomt. De studenten krijgen les van 7.30u tot 10.30u, het lesgeven zal ongeveer een 6 tot 8 maanden duren.