Mijn tijd bij Jan in Baca Villa zit er bijna weer op, heerlijk uitgerust in zijn mooie Baca Villa en goed bijgepraat!
Om alles te vertellen wat hier gebeurt zou teveel worden maar zie hieronder de gebeurteinissen van 1 dag.
Vandaag met Jan een laatste ritje door de commune khnar po gemaakt. Ik heb een aantal tasjes gemaakt met shampo een stukje zeep, waspoeder om kleren te wassen tandpasta, drie tandenborstels,een handdoek,3 pakjes mie en sojasaus. We nemen ook nog wat stokbroodjes mee. We komen aan bij het ziekenhuis en zien dat de bouw van de drie nieuwe kamers enorm hard gaat!.
Prima zou je zeggen maar… Voor het af te bouwen hebben we nog een aantal donateurs nodig,… De dokter vertelt me, veel zieken, deze maand alweer meer dan 1500 mensen geweest! Het is einde regenseizoen.
Er is net een bevalling bezig, de tiende van deze maand! In de wachtkamer zit een jong stelletje met een piepklein babytje te wachten. Ik mag er een foto van maken, het is een meisje zegt moeder heel trots kijk maar…Het district heeft deze maand geen medicijnen gegeven, waarom niet … Dat weet je nooit in dit land.
Dan rijden we door naar Roemdeen school, een plaatje is het geworden,door Yante en haar actie op de karel de grote school hebben we de school kunnen opknappen, Waterpomp kunnen slaan een poort en vlaggemast kunnen plaatsen, mooi hek eromheen en een prachtige bibliotheek, mooi ingericht met boeken! Het is een mooi scholencomplex geworden!
We rijden door naar oma met de 4 kids. 
Het oudste meisje is groot geworden en begroet me in het Engels,gaat trouw naar Engelse les elke dag. Oma laat Jan de enorme luizenplaag op het hoofd van het jongste jongetje zien,tja die moet maar kaalgeschoren worden, jan neemt hem volgende week mee naar de kapper.
We geven het pakket af, meteen duikt iedereen in de zak, wat een feest! Een buurvrouwtje neemt me mee naar haar hutje jeetje dat staat ook op instorten, ze heeft 2 kindertjes maar hoe dat past, ik weet het niet…ze komt op de lijst voor als we weer een donateur hebben…toch is altijd iedereen vrolijk en worden we bedankt en uitgezwaaid, buye, buye, lihay.
Het gezinnetje waar we nu naartoe gaan woont in het dorpje Sombath.
Moeder met 5 kinderen, het jongste kind is nog geen jaar, als Jan het stokbrood uitdeelt en het kleintje ook een stukje krijgt vliegen er tegelijk drie kuikens die geen veren aan hun lijf hebben naar de baby en grissen hem het brood uit de handen. Ook de kuikens is armoe troef, hebben niets te eten. Een troosteloze situatie, moeder is broodmager en zit met holle ogen haar kind te verdedigen tegen de kuikens, Het zakje wordt met veel plezier aangenomen! Jan controleert de waterpomp die we geslagen hebben, moeder zegt er zit veel ijzer in het water, zo niet te drinken, de waterfilter moet vervangen worden. Alles wordt genoteerd, maaar….jullie weten het wordt eentonig nu geen geld voor….
Het volgende gezin is met het meisje signoon( ze heet telkens weer anders 🙂  ze heeft een dwarsleasie van een ongeluk met een vrachtwagen overgehouden.
Ze begroet ons al vrolijk, het is zo’n vrolijke meid en ook heel slim, ze zou echt weer naar school moeten! Maar alles gaat hier ‘step by step’ en gelukkig heeft stan zich het lot van Signoon aangetrokken en krijgt ze een ruime badruimte met toilet en waterpomp, waar ze met haar rolstoel in kan. Als we dan ook nog iets kunnen verzinnen op haar incontinentie en een rolstoel waar ze zelf op eigen gelegenheid over de zandpaadjes naar school kon is haar bestaan niet zo uitzichtloos meer. Ze zwaait met haar handdoek die in het pakket zat en laat hem niet meer los, ‘saad’ mooi!
Op de terugweg geniet ik van de vrolijke kindertjes die zwaaiend langs de weg staan, van het prachtige rode zandpaadje, van de mooie groen bomen en rijstvelden,Alweer een dag voorbij!
Liefs
Rita
