Takeo

11 juli alweer en al een aantal dagen in Takeo, onze andere commune, 45 km onder Phnom Penh.Oh wat geweldig ook hier weer al die bekende gezichten te zien, her en der hoor ik` kjnom klang nah`ik heb je heel erg gemist.Ik hoopte heel erg dat het kleine omaatje nog zou leven, ze zorgt voor vier kinderen, de moeder van deze vier kinderen moet hard werken (in cambodia werken ze nog zeven dagen per week )Oma is de buurvrouw van de ouders van Reth en  daar komt ze aan, zo krom zo verkreukeld, zo fel ook nog maar zo lief.

We hebben een meeting met onze twee leraren en overleggen hoe we het beste kunnen starten met ons toilettenplan, dit lijkt in Nederland altijd een stuk eenvoudiger dan in het land zelf. We hebben vanuit de drie organisaties waarme we te doen hebben een aantal regels daar moeten we ons aan houden.Als een van onze leraren ons verteld dat de grond naast de rivier goverments grond is en als de regering die terug wil hebben dat ze dan een paar dagen de tijd krijgen om weg te zijn met hun huis….sta je wel weer verbaasd te kijken zachtjes uitgedrukt. hier wilden we onze proeftoilet gaan bouwen…Na een meeting met Meihkhom de communeman, die erg blij is met het plan, gaan we een aantal shops af om prijzen te vergelijken.We kijken of we voor de cementen ringen een mal kunnen vinden zodat iemand hier een baantje van kan maken. voor zoveel toiletten zou dit een goed idee zijn.We bepalen de plaatsen waar de proeftoiletten komen en als Jan terugkomt gaan we van start.

We maken het volunteershuis schoon en eten bij het shopje van moeder van Reth. Ik heb al vrienden gemaakt onder de dieren, zo komt het biggetje voor mijn voeten liggen en moet ik hem kriebelen, verder lopen er kippen door het huis twee kleine hondje een peosje en twee grote honden, hoezo HTCCP?De vader van een van reth’s vrienden is de dag voor we kwamen gestorven en we worden utigenodigd op de ceremonie. Een grote toren wordt er gebouwd met bovenin de dode die gewikkeld is in witte lakens. Monniken zeggen gebeden en op het einde van de avond wordt er vuurwerk afgestoken en wordt de dode naar de pagoda gebracht en verbrand.Enorme problemen heeft ook dit gezin en meteen wordt er gevraagd of we kunnen helpen. Een veel voorkomende kwaal in Cambodia is zoete urine noemen ze het zelf, wij denken dan aan suikerziekte. Drie mensen van dit gezin hebben hier last van, bij ons zou het zo verholpen zijn met medicijnen maar hier ligt dat anders.

Jan gaat terug naar Siem reap, er komen nieuwe vrijwilligers aan en ook het ziekenhuis heeft de nodige zorg nodig.Voor het eerst ben ik helemaal alleen in de commune als westerling, en hoop dat het me gaat bevallen, dinsdag komen er twee nieuwe vrijwilligers naar Takeo.

Als Jan weg is besluit ik een middagje met de familiekids op te trekken, eerst kleuren ze wat en lees ik een boek maar al snel vinden ze dit wel saai en proberen me op alle manieren duidelijk te maken dat ik nu maar eens met hun op moet trekken, we hebbeneen vreselijke leuke middag. We spelen verstoppertje door het hele vrijwilligershuis enze schateren van plezier. Ze zijn ook niets gewend en met alles tevreden. Dan leren ze me cambodiaanse woordjes en ik moet het in het engels zeggen.

De kinderen die in het houten schooltje engelse les krijgen komen naar boven en even later is het een dolle bende in het vrijwilligershuis. Ze willen converseren met me en dat doe ik dan ook de eerste vier uur met pakweg 200 kinderen. Wat stellen ze een leuke vragen, het wordt een gezellige boel.

Morgen begint de eerste prepare van de leraren en ik ben benieuwd hoe het lesgeven gaat….in een klas komen zoveel kindern dat ze buiten het lokaal zitten ongeveer 120!!

You Might Also Like

3 thoughts on “Takeo

  1. Hee Rita,
    Zo te zien doet de electriciteit het nog steeds 😉 Wat fijn!
    Het moet echt een gezellige boel zijn geweest om verstoppertje in ons huis te spelen, haha. Heel veel succes de komende tijd met het latrineverhaal…
    Liefs

  2. Hallo Rita,
    Wat heerlijk om je verhalen weer te lezen en super leuk die middag met de kinderen!
    Ik zie je al helemaal genieten!

    Keep up the good work!
    Groetjes Margot

  3. Wat fijn om deze verhalen te lezen!
    120 kinderen, wat mooi dat ze allemaal les gaan krijgen. Ben heel benieuwd hoe dat allemaal gaat werken.
    Morgen gaan Silvia en ik meehelpen op de voorlichtingsdag van CDO, dus ook in Nederland gaan we door!

    Groetjes Milou

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *