Hallo lieve mensen,
Alweer de derde update en over vijf weken de terugreis naar Nederland, terwijl er nog zoveel gedaan moet worden!
Vandaag ga ik de commune bezoeken/verkennen, deze bestaat uit zeven dorpen die verspreid over een groot gebied tusen de prachtige rijstvelden liggen. Achterop de motor rijden we over de stoffige gelige zandpaden. Om een goed beeld te krijgen tekenen we steeds nieuwe plattegrondjes. Hoe liggen de dorpen tov elkaar, waar vind je de waterbassins waar de mensen over een maand water uitmoeten halen wie heeft al een waterpomp/latrine enz.
De winter is over twee weken ongeveer voorbij (het is nu 30 graden!!!), het droge/hete seizoen begint dan met temperaturen van over de veertiggraden en geen water!
We nemen fruit mee voor het jongetje wat pas geleden in het ziekenhuis geopereerd is aan zijn teelbal. Hij heeft maar een oog en is ondervoed.Als we aankomen is vader en moeder niet thuis ze zijn rijst aan het oogsten. Het jongetje is bij zijn oma en komt samen met haar aangerend. Hij begint meteen aan zijn fruit en als we ook nog een ballon hebben is het feest voor alle kinderen! Wat een pret heeft hij, is ondeugend en vrolijk zoals een kind hoort te zijn, gelukkig hoor ik hem deze keer ook praten, we wisten nl niet zeker of hij dit kon.
Dan rijden we door en bezoeken onze twee baby’s in het dorp Muen Protsjan, het ene babytje is ongeveer zes maanden oud, er wordt geen geboortedatum bijgehouden in Cambodia. Het babytje was een maand geleden uitgedroogd, moeder had geen/te weinig borstvoeding en haar eerdere twee baby’ s waren gestorven. Nu krijgt ze aanvullende papvoeding.
Het andere babytje is een maand of twee oud en heeft maar een oog, (een veel voorkomende kwaal) het is dringend noodzakelijk dat deze baby naar het ziekenhuis gaat, maar de rijstoogst is nog niet binnen en dat is nu belangrijker voor de ouders!Deze baby krijgt melkvoeding.
Na een flinke rit komen we aan bij het vrijwilligershuis waar een vrouw met een ontstoken kies en een dikke wang staat te wachten op medicijnen.Bij haar is een moeder met een kind, er wordt me meteen verteld dat het kind crazy is en of ik daar medicijnen voor heb.
Ik vraag moeder wat er aan de hand is met het kind en vraag haar het kind de volgende dag te brengen naar de engelse les.Ik wil graag zijn gedrag zien.
Het kind is zes jaar ongeveer en gaat niet naar school,het slaat andere kinderen en ook zijn vader is erg agressief, hij krijgt valium toegediend, (denk ik) om hem rustig te houden.
Ze is in februari nog naar het ziekenhuis geweest voor ” de crazy kids”
Het jongetje Weijah krijgt een schriftje en pen en is een voorbeeldige leerling als…..je hem maar in zijn eigen wereldje laat niets van hem verlangt.
Als hij naar huis moet volgt ereen drama met een flinke driftaanval, een van de buren pakt een tak uit een boom en (ik kan er nog net tussenspringen) en wil hem slaan.
Het jongetje Weijah komt nu elke dag naar school, moeder is erg bezorgd en vraagt me om raad, we spreken af dat ik mee ga naar het ziekenhuis, mischien met een ander medicijn wordt hij wat meer open en in staat om wat dingen aan te leren. Als dit niet gaat lukken zit er vor deze kinderen en ouders niets anders op dan hem in het ziekenhuis voor de crazy kids te laten, en dat is geen pretje!
Ik heb het ziekenhuis nog niet gezien maar wel andere ziekenhuizen, ze lijken totaal niet op de ziekenhuizen zoals in Nederland!
We geven al vijf uren les op het houten schooltje met twee leraren en er komt steeds meer structuur. Deze week beginnen we met onderdelen van het lichaam benoemen en volgende week hebben we als thema, gezondheids educatie.
Het klinkt ingewwikkeld maar het gaat puur om naar het toilet gaan ( als er die al is)ipv je behoefte doen op de rijstvelden of in je eigen achtertuin.Handen wassen, nagels verzorgen, tanden poetsen. Alle kinderen worden ontluist, in volgende week. Elke ochtend krijgen alle kinderen een vitaminetablet. Er zijn veel ondervoede kinderen.
Het werken hier is heerlijk, ondertussen halen we steeds mensen op vanuit PP de hoofdstad, die willen zien waar en hoe we bezig zijn. Veel van deze mensen zijn onder de indruk van de armoede en komen ons helpen, als vrijwilligers of worden donateurs.
Heeel veeel groetjes vanuit cambodia,
Rita
