zomaar een paar dagen Takeo…

Om half zes sta ik op, wat een drukte de laatste dagen. De veranda van het vrijwilligershuis lijkt wel een wachtkamer geworden. Mensen weten steeds beter waar ze moeten zijn, we hebben een goed gevulde ehbo kist en dat is maar goed ook!

Er is een vrij jonge vader gestorven in het dorp en het is de zevende dag na zijn overlijden, dan is er een herdenking met veel muziek en geluiden.De familie is erg verdrietig en we horen het schreeuwen en huilen  tot diep in de nacht.

Gisteren voor de derde keer een voetje van een baby verzorgd, de teenjes waren helemaal zwart, iets me electriciteit begrijp ik. Op de markt een anibiotica kuurtje gehaald en dagelijks goed schoongemaakt en verbonden.Het ziet er nu al  beter uit!

Gisteren ook op bezoek geweest bij een gezinnetje uit Muen Protsjan een dorpje verderop, oma was bij me geweest met een hulpvraag voor haar dochter. Ze is zes dagen geleden bevallen en  heeft een prachig klein baby’tje. Er is daarna een bloedtest gedaan, ze is bevallen in het hospitaal(dat is hier een grote uitzondering, meestal is het dan helemaal mis)ze heeft aids! Daarna is vader ook gegaan en ook aids! Anderhalf jaar geleden zijn ze getrouwd, het is hun eerste kindje. Nu vragen ze hulp, he kindje moet getest worden en heeft babyvoeding nodig en evt medicijnen. Het is een heel arm gezinnetje piepklein hutje, moeder ziet er slecht uit.Ze zijn erg verdrietig.Voor dit gezin moet een donateur komen.Ik ga morgen kijken of ik met ze naar het ankor childrens hospital kan voor een bloedtest, ik haal een blik babyvoeding en een flesje. zie foto.

Bijna de hele familie is bijelkaar, vanuit het hele land reizen ze naar hun geboorte dorp, het is bijna Psjum beng een herdenking van de doden en het is zo leuk om te zien hoe close de families hier nog zijn. Er wordt avonden lang geklest alles word besproken en banden worden flink versterkt.

Gisteren weer een geval van hepatitis- b erbij in de familie. Je staat er in nederland niet bij stil wat zo’n ziekte een leed veroorzaakt! De hele familie moet een bloedtes doen maar geld hebben ze niet! Wij in nederland kunnen ons er zo voor laten inenten.En dan nog, iedereen gebruikt alles gezamelijk, eten uit een bord, drinken uit een beker, dezelfde kleding aan ook ondergoed.

Het is alweer mijn laaste week hier, ook al ben ik heel blij weer naar mijn familie te gaan, oh wat zal ik ze hier weer missen…. Vandaag start ik met de laatse serie( voor mij) van 15 toiletten bouwen. er moeten nog twee waterfilters voor school gehaald worden in PP,dokumenen en lijsten voor de volgende vrijwilligrs in orde, alle zorgkinderen in een dokument met tijden van medicijnen halen enz. voor Jan. Er moet nog zoveel gedaan worden voor vertrek….zie foto’s van de laatst gebouwde toiletten, hoe trots ze zijn op hun toilet, soms kunnen ze een pakje tegels kopen voor de vloer te betegelen, of een siersteen voor ventilatie. zie foto’s kinderen uit de klas.

You Might Also Like

4 thoughts on “zomaar een paar dagen Takeo…

  1. Hee Rita en Reth!
    Wat fijn om weer even wat uit Takeo te horen! Maar wat een ellendige verhalen weer… Verschrikkelijk!

    Time flies! Je laatste week alweer Rita! Wat erg! Maar wat heb je weer een goed werk verricht samen met Reth! Zo fijn dat het zo goed gaat met de toiletten!
    Ik probeer jullie morgen echt even te bellen!! (een tijdstip vinden waarop jullie geen lessen geven en het nog geen nacht is bij jullie, is niet zo makkelijk meer, sinds ik werk :-S)

    Mocht ik je pas spreken als je weer terug bent in NL; dan heel veel sterkte met het afscheid nemen en geniet nog even van je laatste dagen!!

    Liefs,
    Maaike

  2. Hallo Rita.
    Met interresse je weblog gelezen.
    Maakt veel indruk.
    Ik begrijp dat als ik naar Takeo kom, er tegen aan kan. Ik heb er zin in hoor!
    Ik hoop je nog te spreken mogelijk in Siem Reap anders een heel goede thuisreis.
    Ik vertrek vanavond naar Bangkok en zal woensdag in Siem Reap zijn.
    Groetjes Fons.

  3. Hallo Rita, misschien ben je alweer in NL als je dit leest. Jammer dat we elkaar net mislopen. Yanthe en ik arriveren op 10-10 in Siem Reap en staan te popelen om onze handen uit de mouwen te steken. Je weet, je kunt mij voor alles inzetten in Chukk: lesgeven, hand- en spandiensten, bouwen & sjouwen, whatever. Alles wat nodig is. Yanthe verheugt zich erg op haar muzieklessen en de (hopelijk) stralende kindergezichtjes.

    Veel groeten uit NL,

    Françoise & Yanthe

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *